احیای زیستگاه دریایی :

ذخیره‌گاه ساحلی ولگناو ویرجینیا در حال کارکرد علم در خلیج‌های ساحلی ویرجینیا است.

جوامع طبیعی سالم می توانند در زندگی مردم تفاوت ایجاد کنند، به ویژه در مکان هایی مانند ساحل شرقی ویرجینیا که در برابر طلوع دریاها و طوفان های شدیدتر و شدیدتر مرتبط با تغییرات آب و هوایی آسیب پذیر هستند.روش شستن فرش در منزل با کمترین هزینه.

به همین دلیل است که ما سوار موجی از بازسازی در منطقه حفاظت شده ساحلی ویرجینیا ولگناو هستیم.

احیای علف دریایی

در اوایل دهه 1930، یک کپک لجن مضر و طوفان قدرتمند Chesapeake-Potomac با هم ترکیب شدند و مراتع علف های دریایی را در خلیج های ساحلی ویرجینیا ویران کردند. در حالی که علف‌های دریایی در چساپیک احیا می‌شدند، اما هرگز به دیگر خلیج‌های ساحلی ویرجینیا بازنگشتند.

هنگامی که یکی از گونه‌ها – علف مارماهی (Zostera marina) – سقوط کرد، یک اثر موجی ایجاد کرد. با از دست دادن این زیستگاه حیاتی مهدکودک، گوش ماهی های خلیج از نظر تجاری مهم به طور کامل از آب های ویرجینیا ناپدید شدند. سایر حیوانات دریایی – از خرچنگ آبی گرفته تا اسب دریایی و باس راه راه – پناهنده شدند. انتخاب هندوانه عالی را از دست ندهید.

یک تکه علف مارماهی در سال 1999 در یک خلیج ساحلی در ساحل شرقی کشف شد. ممکن است از دانه هایی که از خلیج چینکوتیگ سرازیر شده بودند ریشه گرفته باشد. به گفته دکتر رابرت “جی جی” اورت از موسسه علوم دریایی ویرجینیا (VIMS)، “در آن زمان بود که نور روشن شد و تا زمانی که منبعی از بذر وجود داشت، ممکن است شرایط برای بهبودی آماده باشد.”

از سال 2008، هر بهار، 40 تا 60 داوطلب برای تقویت این همکاری که اکنون چندین دهه است، امضا کرده اند. غواصی داوطلب شاخه های زایشی حاوی دانه های رسیده را از گیاهان زیر آب جمع آوری می کند. شاخساره ها در مخازن آب اندازه گیری می شوند و سپس بذرها خشک می شوند، جدا می شوند و برای کاشت پاییزی آماده می شوند.

با شروع از باقیمانده Orth واقع در نزدیکی، VIMS و TNC از آن زمان تاکنون بیش از 72 میلیون دانه را در 600 هکتار پخش کرده اند تا به گسترش طبیعی علف مارماهی کمک کنند، که در حال حاضر بیش از 9500 هکتار (و در حال افزایش!) در جنوب، خرچنگ عنکبوتی را پوشش می دهد. جزیره هاگ و خلیج های جزیره کاب.

کشف هیجان انگیزی در علفزارهای علف دریایی در سال 2021 انجام شد – تعداد شگفت انگیز مارماهی آمریکایی (Anguilla rostrata). در بسیاری از تابستان‌ها، کارکنان VVCR با VIMS کار کرده‌اند تا ماهیانه ترال ماهی را در بسترهای علف مارماهی بازسازی‌شده انجام دهند. داده های این ترال ها انفجار زیست توده ماهی در خلیج های ساحلی ویرجینیا در زیستگاه بازسازی شده را نشان می دهد. در تابستان 2021، ترال‌ها برای اولین بار پس از تاریکی هوا علاوه بر نمونه‌برداری معمول در روز انجام شد. مارماهی ها در طول بررسی های شبانه پیدا شدند و به نظر می رسد نشان می دهد که مراتع علف مارماهی ساحلی ممکن است جمعیت قابل توجهی را پشتیبانی کند. از آنجایی که مارماهی ها عمدتاً شبگرد هستند، احتمالاً روز خود را در لانه های زیر علف مارماهی پنهان می کنند.

کاهش تغییرات آب و هوایی

بسترهای علف دریایی نیز در کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی نقش دارند. پنج جریب علف مارماهی می تواند دی اکسید کربن کافی را جذب کند تا رانندگی یک ماشین را با مسافت 15000 مایل در سال جبران کند. بر اساس مطالعه ای که در سال 2012 توسط دانشگاه بین المللی فلوریدا انجام شد، علف های دریایی ساحلی می توانند بیش از دو برابر بیشتر از جنگل های زمینی کربن در هر کیلومتر مربع ذخیره کنند.

و نتایج پایش طولانی مدت علف مارماهی بازسازی شده ویرجینیا منتشر شده در سال 2020 نشان می دهد که ظرفیت ذخیره سازی با بالغ شدن چمنزارها افزایش می یابد. کرت های علف دریایی در محل به مدت 9 سال یا بیشتر، به طور متوسط ​​1.3 برابر بیشتر کربن و 2.2 برابر نیتروژن بیشتر از قطعات جوان ذخیره می کنند.

کار ما در خلیج‌های ساحلی ویرجینیا طرحی برای احیای و حفظ اکوسیستم‌های سالم است تا از مزایای متعددی که به سوی آینده‌ای نامشخص می‌رویم محافظت کنیم.